No que respecta ás miñas técnicas de ensino, na miña aula, hai moitas actividades que faría, como cánticos de jazz, xogos de Kahoot, Jeopardy e exercicios de TPR, etc. Pero esencialmente, o obxectivo de todas estas actividades é intentar inspirar os estudantes para que atopen a aprendizaxe do inglés como unha viaxe interesante; intentar abrilos e animalos a abrazar o coñecemento con brazos abertos. Isto débese a que ter unha mente aberta, preparada e entusiasmada por aprender, é en realidade moi diferente a ter as portas pechadas a unha determinada materia ou clase. Iso é bastante importante. Se fas que un estudante sinta que está preparado para aprender, sen dúbida absorberá máis coñecemento, e reterá máis a longo prazo. Pero se un estudante decide pechar a súa porta e non abrirche, non vai obter nada.

Por exemplo, os cantos de jazz, como técnica na aula, foron creados por Carolyn Graham, experta estadounidense en ensino de idiomas. A súa aplicación é en realidade moi ampla, unha ferramenta moi práctica. Permite converter calquera vocabulario ou punto gramatical que o alumnado precise memorizar nun canto. Algunhas cousas que poden ser bastante aburridas e difíciles de memorizar en primeiro lugar, pódense converter en algo moi xenial, cheo de ritmos e divertido. Isto é moi útil para os estudantes novos, porque os seus cerebros responden moi ben a cousas que teñen certos ritmos e patróns. O alumnado goza moito diso e mesmo podemos facer algo de música con iso. Axuda o alumnado a adquirir intuitivamente o coñecemento que se lles require aprender.

Outra técnica que empregaría na miña aula chámase TPR, que significa Resposta Física Total. Pídelle aos estudantes que activen completamente todas as partes do corpo e que usen algún movemento físico para reaccionar a determinadas entradas verbais. Pode permitir que os estudantes consoliden o son da palabra co seu significado.